Objawy, które mogą pojawić się u chorych na raka języka są m.in. ból, krwawienie, bolesne połykanie (odynofagia), utrudnione przechodzenie pokarmu z jamy ustnej przez przełyk do żołądka (dysfagia), ból ucha nie wywołany przez chorobę uszu (otalgia), guz, ślinotok, szczękościsk, nieprzyjemny zapach z ust, zachłystywanie się
Opryszczka wargowa powstaje w wyniku działania wirusa opryszczki HSV. Jak się jej szybko pozbyć – jakie leki i maści stosować? Czy opryszczką można się zarazić? Jakie objawy daje wirus opryszczki HSV, poza pęcherzykami? Opryszczka – opis Opryszka na ustach wywoływana jest przez wirusy HSV1 oraz HSV2. To choroba zakaźna, którą znamy również pod innymi nazwami, np. febra, skwarka, zimno na ustach. Opryszczka wargowa zazwyczaj ma bardzo łagodny przebieg – nie towarzyszą nam objawy ogólne, np. gorączka, a zakażenie tym wirusem jest powszechne. Co sprzyja zakażeniu? Głównie osłabiona odporność lub stres. Opryszczka na ustach objawia się najczęściej krostami, owrzodzeniami, bolesnymi pęcherzami w okolicach ust. W cięższej postaci może wystąpić opryszczkowe zapalenie całej jamy ustnej – wówczas opryszczka pojawia się np. na języku. Są również poważniejsze postaci zakażenia wirusem opryszczki - o czym piszemy w dalszej części artykułu (ale dotyczą one głównie małych dzieci i osób z obniżoną odpornością). Wirus opryszczki a półpasiec i ospa wietrzna Opryszczka wywoływana jest przez wirus opryszczki HSV1 lub HSV2. Oba wirusy są spokrewnione z wirusami ospy wietrznej oraz półpaśca, o czym pisaliśmy w osobnym artykule. Jeśli doszło do zakażenia wirusem opryszczki HSV1, może pojawić się opryszczka w jamie ustnej, nosie, czasami na narządach płciowych. Z kolei wirus HSV2 powoduje opryszczkę głównie na narządach płciowych. Według danych epidemiologicznych, aż 90% dorosłych osób jest nosicielami wirusa opryszczki typu 1, czyli HSV1, a u 10% występuje wirus opryszczki HSV2. Czy opryszczką można się zarazić? Tak, opryszczka jest zaraźliwa. Do zakażenia dochodzi przede wszystkim poprzez kontakt z płynem surowiczym z pęcherzyków. Wirus opryszczki HSV1 występuje w ślinie, a więc można się nim zarazić zarówno przy kontakcie z płynem surowiczym z pęcherzyków, jak i poprzez korzystanie z osobą zakażoną np. ze wspólnych ręczników. Gdy dojdzie do zakażenia, wirus przenika przez błonę śluzową do naszych komórek naczyń krwionośnych, po czym powoduje stan zapalny, czego wynikiem jest powstanie martwicy śródbłonka, a co za tym idzie – może pojawić się płyn surowiczy. Wirus namnaża się w pęcherzykach przez około 6 dni. Po tym czasie nasz układ odpornościowy zaczyna reagować na obecność wirusa i pęcherzyki zaczynają pękać i się goić. Jeśli zakaziliśmy się wirusem opryszczki typu 1 (HSV1), choroba przebiega z raczej bezobjawowo – ale nie jest to regułą. Do zakażeń dochodzi najczęściej w wieku dziecięcym i od tego momentu wirus pozostaje w uśpieniu i może wywoływać opryszczkę wargową, gdy nasz organizm ulega osłabieniu. Inaczej jest w przypadku pierwotnego zakażenia wirusem opryszczki – wówczas choroba ma o wiele ostrzejszy przebieg – dopiero nawroty choroby przebiegają nieco łagodniej. Zakażenie HSV1 – jakie przybiera postaci? Zakażenie wirusem HSV1 zwykle objawia się opryszczką wargową – ale nie tylko. Poniżej przedstawiamy wszystkie możliwości. Opryszczka wargowa – najczęstsza postać nawrotowa, łagodna, zwykle w okolicach ust. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej – zwykle ma postać pierwotnego zakażenia HSV1. Pęcherzyki pojawiają się w okolicach ust i na błonie śluzowej jamy ustnej. Przebieg jest nieco cięższy niż przy opryszczce wargowej, ponieważ może pojawić się np. gorączka. Zanokcica opryszczkowa oraz opryszczka skóry – zanokcica to zakażenie wału paznokciowego. Zmiana jest bardzo bolesna. Może występować także w innych okolicach skóry. Zapalenie spojówek i rogówki – to postać opryszczki zaliczana do groźnych, ponieważ może skutkować nawet utratą wzroku, ponieważ dochodzi do zmętnienia rogówki. Opryszczkowe zapalenie mózgu – to bardzo rzadka postać zakażenia opryszczką – zapada na nią rocznie zaledwie 1 osoba na 500 000. Zwykle chorują na nią dzieci oraz dorośli po 50. roku życia. Objawy to gorączka, drgawki, zaburzenia świadomości, niedowłady i porażenia nerwów czaszkowych. U dzieci dodatkowo występuje obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Zakażenia narządowe – to również dość rzadka forma opryszczki. Dotyka wielu narządów – dochodzi do zapalenia przełyku czy wątroby. Na tę postać najbardziej narażone są osoby z obniżoną odpornością (chemioterapia, AIDS, przeszczep narządów). Przebieg choroby jest bardzo ciężki. Opryszczka wargowa – najczęstsze objawy swędzenie, mrowienie i pieczenie w okolicy ust, zaczerwienie oraz napięta skóra wokół warg, pojawienie się małych grudek, krostek, pęcherzyków lub bolesnych owrzodzeń na ustach, ogólny ból w okolicy ust, nadżerki i strupy. Uwaga! Przebijanie pęcherzyków wcale nie przyspieszy wyleczenia opryszczki! Co gorsza, przy wylaniu się płynu surowiczego z pęcherzyka, może dojść do jego rozprzestrzenienia się w inne miejsce, prowadząc np. do opryszczki w rogówce, nosie lub jamie ustnej. Czynniki sprzyjające nawrotowi opryszczki wargowej Aby wystąpił nawrót opryszki wargowej (wywoływanej przez wirus HSV1) wirus potrzebuje zwykle sprzyjających mu warunków. To osłabiona odporność organizmu, stan grypy lub przeziębienia, wysoka gorączka, wysoka temperatura, długa ekspozycja na promieniowanie UV, silny stres, występowanie innych chorób zakaźnych, urazy mechaniczne w okolicach ust, wyziębienie organizmu, anemia, niedożywienie organizmu, u kobiet miesiączka. Opryszczka wargowa – wygląd i fazy rozwoju Poniżej przedstawiamy kilka zdjęć opryszczki wargowej u różnych osób. Opryszczka na ustach - zdjęcie nr 3 Opryszczka na ustach - zdjęcie nr 2 Opryszczka na ustach - zdjęcie nr 1 I faza opryszczki – swędzenie oraz pieczenie okolic ust, a niekiedy widoczne zaczerwienienie. II faza opryszczki – pojawienie się małych grudek w okolicy ust (w postaci krost), uczucia mrowienia i swędzenia. III faza opryszczki – pojawienie się pęcherzyków z płynem surowiczym. IV faza opryszczki – pęcherzyki zaczynają pękać (zwykle dochodzi do tego po ok. 7 dniach od pierwszych objawów). V faza opryszczki – w miejscu pękniętych pęcherzyków pojawiają się nadżerki. VI faza opryszczki – gojenie się zmian. Opryszczka – leki, maści i domowe sposoby Nie jest możliwe całkowite pozbycie się wirusa z organizmu, jeśli doszło do zakażenia. Jedyne leczenie, jakie możemy podjąć, to stosować maści na opryszczkę, aby przyspieszyć i złagodzić jej przebieg. W tym celu poleca się maści z antybiotykami, a także tabletki (leki przeciwwirusowe). O rodzaju leczenia powinien zdecydować lekarz. Jeśli opryszczka jest wyjątkowo dokuczliwa i bolesna, możliwe jest zastosowanie leków przeciwbólowych (działających ogólnie lub miejscowo znieczulających). Jeśli nawroty opryszczki są bardzo częste, lekarz może zdecydować o terapii, która będzie przeciwdziałać pojawieniu się opryszczki. Z dostępnych leków na opryszczkę mamy do wyboru kremy (np. Zovirax, Vratizolin, Herpex, Axoviral), płyny (np. Sonol), plastry (np. DermaPlast Hydro, Compeed Cold Sore), tabletki (np. Hevipoint). A jak domowymi sposobami radzić sobie z opryszczką? Istnieje kilka metod, które u niektórych osób się sprawdzają – ale raczej przy łagodnym przebiegu choroby. Do nich należy np. smarowanie zmian miodem, aloesem, szałwią, rumiankiem lub miętą (zaparzone torebki po herbacie), czosnkiem lub cebulą, olejkiem z drzewa herbacianego. Na forach internetowych możemy też przeczytać o okładach z rozmoczonej w wodzie polopiryny lub aspiryny przez około 10 minut. Opryszczka wargowa a wystąpienie miesiączki Jak wcześniej wspomnieliśmy, czynnikiem sprzyjającym nawrotowi opryszczki jest u kobiet miesiączka. Dzieje się tak, ponieważ układ odpornościowy pracuje wówczas inaczej niż zwykle – szczególnie na kilka dni przed wystąpieniem menstruacji. Dlatego w tym czasie zaleca się, aby bardziej dbać o higienę okolic ust (a jeśli pojawią się np. grudki, nie należy ich dotykać – chyba że w celu nałożenia maści) oraz dokładnie myć ręce. Opryszczka w ciąży O ile opryszczka narządów płciowych w ciąży jest groźna, o tyle postać wargowa nie przysporzy tylu problemów. Organizm kobiety w ciąży jest szczególnie narażony na nawrót opryszczki, ponieważ mamy do czynienia ze spadkiem odporności i wieloma zmianami hormonalnymi. Przypadkiem groźnej opryszczki wargowej jest jej występowanie po raz pierwszy – właśnie w ciąży. Wówczas jej przebieg może być ciężki i stanowić zagrożenie dla ciąży. Jak leczyć opryszczkę w ciąży? Przede wszystkim należy udać się do lekarza (rodzinnego lub ginekologa) i nie stosować żadnych leków bez jego wiedzy. Zwykle zaleca się leczenie tabletkami bezpiecznymi dla płodu, maściami i witaminą B. Opryszczka u małego dziecka Do zakażenia wirusem HSV1 dochodzi zazwyczaj w dzieciństwie, od około 6 miesiąca życia, do 5 roku. Warto wiedzieć, że im młodsze jest dziecko, tym gorszy będzie przebieg choroby, ale niezależnie od wieku, należy udać się z dzieckiem do lekarza, aby jak najszybciej wdrożyć leczenie. Naszym zadaniem jest także pilnowanie, aby dziecko nie rozdrapywało zmian opryszczkowych, ponieważ bardzo łatwo przeniosą się one na inne miejsca. Często opryszczka wargowa u dzieci przebiega razem z opryszczkowym zapaleniem jamy ustnej oraz dziąseł. Pojawia się ponadto gorączka, opuchlizna dziąseł, często ślinotok. Opryszczka – śmiertelna dla noworodków Najgorszy przebieg opryszczki dotyka noworodki, gdzie z powodu wirusa może dojść nawet do śmierci dziecka. Wirus atakuje nie tylko okolice ust, ale także całą twarz, oczy, gardło, język, przełyk, podniebienie, a niekiedy nawet całe ciało. Zmiany są bardzo niebezpieczne i kierują się ku centralnemu układowi nerwowemu. A gdy tak się stanie, mogą pojawić się napady padaczkowe, groźne drgawki, ospałość i wybrzuszenie ciemiączka. Zakażenie wirusem opryszczki u noworodków ma więc przebieg bardzo gwałtowny i dotyczy wielu narządów. Podnosi np. poziom enzymów wątrobowych, przez co dochodzi do uszkodzenia wątroby. Może zacząć się także obumieranie jelit lub zapalenie mózgu. KAŻDA godzina jest wówczas na wagę złota, ponieważ śmiertelność przy nieleczonej opryszczce u noworodków wynosi prawie 80%! Poza tym po zakażeniu mogą wystąpić trwałe powikłania neurologiczne. Nie należy więc bagatelizować opryszczki u tak małych dzieci, a gdy sami mamy opryszczkę, koniecznie dbajmy, aby nie zarazić dziecka. Bibliografia Marczyńska M., Opryszczka u dzieci, Pediatr Dypl. 2012;16(2):44-49, źródło: (dostęp: Lesiak A., Joanna Narbutt J., Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej, Forum Dermatologicum 2017, tom 3, nr 4, 147–151. Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące zakażeń wirusem opryszczki zwykłej u kobiet ciężarnych 2006–2011. Kuchar E., Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u dorosłych, źródło: (dostęp:atakuje błony śluzowe w górnej części ciała - opryszczka wargowa,jamy ustnej, zapalenie mózgu. bolesne bardzo w swoim przebiegu w większości, opryszczka wargowa to pikuś w porównaniu z innymi. Pt, 08-11-2013 Forum: Małe dziecko - Re: Opryszczka
Ostre opryszczkowe zapalenie jamy ustnej najczęściej występuje u dzieci, jeśli pojawia się u dorosłych ma zazwyczaj łagodny przebieg. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła to postać pierwotnego zakażenia wirusem HSV typu 1 (łac. herpes simplex virus), rozpoczyna się nagle, zazwyczaj od wysokiej gorączki, następnie na błonie śluzowej jamy ustnej pojawiają się bolesne pęcherzyki, które pękają, tworząc owrzodzenia. Jak leczy się ostre opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? Opryszczkowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, dziąseł i gardła (łac. gingivostomatitis et pharyngitis herpetica) jest zakażeniem spowodowanym przez wirus HSV (łac. herpes simplex virus), czyli przez wirus opryszczki zwykłej typu 1. Opryszczka błony śluzowej jamy ustnej, a także skóry okolicy okołowargowej jest najczęstszą postacią kliniczną zakażenia wirusem HSV. Natomiast dane literaturowe zwracają również uwagę na fakt, iż sama dolegliwość gingivostomatitis herpetica, czyli zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i dziąseł, należy do najczęstszych objawów klinicznych pierwotnego zakażenia wirusem HSV typu 1 (zmiany chorobowe mogą rozprzestrzeniać się również na gardło). Choroba dotyka najczęściej dzieci w wieku do około 5 lat, lecz także może wystąpić u osób dorosłych (ma ona wówczas przeważnie lżejszy przebieg). Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – przyczyny Przyczyną opryszczkowego zapalenia jamy ustnej, dziąseł i gardła jest wirus HSV-1, czyli wirus opryszczki zwykłej typu 1. Występuje również typ 2 wirusa opryszczki, który powoduje głównie infekcje w okolicy okołogenitalnej oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zakażenie wirusem HSV-1 może nastąpić w wyniku kontaktu z osobą zakażoną (lub osobą, która jest nosicielem wirusa), na przykład poprzez ślinę, łzy, przez używanie i dotykanie tych samych przedmiotów. Natomiast zakażenie wirusem HSV-2 może nastąpić w wyniku kontaktów seksualnych. Wirusy opryszki posiadają właściwości neurotropowe – wirus HSV-1 po wniknięciu do organizmu przedostaje się do komórek nerwowych zwoju trójdzielnego, a wirus opryszki typu 2, czyli HSV-2, podąża do zwoju lędźwiowo-krzyżowego. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – objawy Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł u dzieci rozpoczyna się nagle, pojawia się wysoka gorączka w granicach 39-40 st. C. Chorobie towarzyszy złe samopoczucie, rozdrażnienie, brak apetytu oraz osłabienie organizmu. Może także występować powiększenie okolicznych węzłów chłonnych (szyjnych i podżuchwowych). Zmiany pęcherzykowe mogą przenosić się na wargi, również na skórę twarzy, a także na gardło. Powstające pęcherzyki mogą pękać, co w konsekwencji może generować powstanie rozlanych nadżerek oraz owrzodzeń. Dodatkowo chorobie może towarzyszyć zaczerwienienie i obrzęk dziąseł, również ślinotok. Stan zdrowia u dzieci dotkniętych tą chorobą zwykle poprawia się w ciągu 5-7 dni, a powstałe zmiany chorobowe goją się powoli. W pierwszej kolejności ustępują objawy ogólne, z kolei w drugiej kolejności ustępują objawy miejscowe w jamie ustnej. Niekiedy objawy są na tyle poważne, iż chory wymaga hospitalizacji. U osób dorosłych zapalenie opryszczkowe jamy ustnej najczęściej ma przebieg łagodniejszy niż u dzieci. Rzadko bywają sytuacje, iż pierwotne zakażenie u osób dorosłych ma ciężki przebieg. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła – leczenie W leczeniu opryszczkowego zapalenia jamy ustnej, dziąseł i gardła stosuje się leki z grupy leków przeciwbólowych oraz przeciwgorączkowych. Podczas terapii należy zwracać uwagę na nawadnianie organizmu oraz stosowanie odpowiedniej diety. Przyjmowane posiłki nie powinny powodować podrażnień (zaleca się pokarmy obojętne w smaku i papkowate), posiłki również nie powinny być gorące. W leczeniu opryszczkowego zapalenia błony śluzowej jamy ustnej stosuje się z powodzeniem acyklowir. Lek stosuje się doustnie w ostrych i nasilonych stanach zapalnych. W przypadku, kiedy pacjent nie może przyjąć leku doustnie, a u niemowląt acyklowir podaje się dożylnie. Leczenie dzieci powinno odbywać się pod kontrolą lekarza. wróć do bloga czytaj kolejny A. Lesiak, J. Narbutt, Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej, „Forum Dermatologicum” 2017, nr 147-151. Opryszczkowe zapalenia jamy ustnej to choroba będąca wynikiem kontaktu z wirusem opryszczki zwykłej. Symptomem charakterystycznym jest występowanie zmian pęcherzykowych wewnątrz ust, na podniebieniu czy na języku. Ich pojawienie się jest zwykle poprzedzone objawami zwiastunowymi. Jak rozpoznać opryszczkę w jamie ustnej? Jak rozpoznać opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej to schorzenie wywołane przez typ 1 wirusa opryszczki zwykłej (Herpes simplex virus type 1, HSV-1). Najczęściej jest to wynik zakażenia pierwotnego, czyli pierwszego w życiu kontaktu z wirusem. Zwykle dotyczy niemowląt i małych dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat, jeśli nie otrzymały przeciwciał od swojej matki. Do zakażenia opryszczką wewnątrz ust może dojść także w trakcie trwania akcji porodowej. Rozpoznanie opryszczkowego zapalenia gardła u dzieci i u dorosłych w początkowym etapie rozwoju może nie być łatwe, gdyż przypomina ono przeziębienie. Pojawia się zatem uczucie ogólnego rozbicia, zmęczenia, rozdrażnienia oraz bóle mięśni i stawów. Często występuje podwyższona temperatura ciała, której towarzyszy zmniejszenie apetytu. W następnej kolejności, opryszczka wewnątrz jamy ustnej wywołuje silny ból gardła. Zwykle jest on bardzo nieprzyjemny, drapiący. W kolejnym etapie, pojawia się najbardziej charakterystyczny objaw w postaci osutki pęcherzykowej. Poprzedza go występowanie symptomów zwiastunowych, czyli bólu, pieczenia oraz uczucia swędzenia i mrowienia. Pojawiające się pęcherzyki są efektem miejscowej reakcji na tle zapalnym. Wypełnione są wydzieliną surowiczą. Jeśli zmiany są zlokalizowane pod postacią opryszczki na podniebieniu, opryszczki gardła, opryszczki na języku lub opryszczki na dziąśle, istotnie ograniczają swobodne jedzenie i picie. W trakcie przebiegu zakażenia, pęcherzyki pękają i przysychają, pozostawiając bolesne nadżerki. Dołącza się uczucie nieprzyjemnego zapachu z ust. Opryszczka w jamie ustnej zwykle goi się samoistnie w ciągu ok. 7-10 dni bez pozostawiania blizn. Zmiany w jamie ustnej mogą wskazywać na afty. Sprawdź, jak je rozpoznać i leczyć Leczenie opryszczkowego zapalenia jamy ustnej Terapia opryszczkowego zapalenia jamy ustnej przy niewielkim stopniu nasilenia zmian nie wymaga podejmowania zbyt intensywnych działań. Pęcherzyki pękają i wysychają samoistnie. Ulgę w odczuwaniu dyskomfortu przyniosą preparaty o działaniu przeciwwirusowym (tj.: acyklowir, tromantadyna). Pomocne są także preparaty łagodzące nieprzyjemne symptomy oraz środki dające efekt wysuszenia zmian pęcherzykowych (np. pasta cynkowa). Zmian w postaci opryszczki w jamie ustnej nie należy jednak lekceważyć, zwłaszcza w przypadku małych dzieci. W tej grupie pacjentów, wysoka gorączka oraz utrata apetytu mogą mieć groźne konsekwencje. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej u dzieci Ból gardła, gorączka, osłabienie, nieprzyjemny zapach z ust – tak może objawiać się opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dolegliwość najczęściej występująca u dzieci. Bolesne owrzodzenia powodują, że mali pacjenci nie tylko nie chcą przyjmować leków, ale również jedzenia i picia. W najcięższych przypadkach konieczne jest leczenie szpitalne. Ostre zapalenie jamy ustnej i dziąseł to najczęściej występująca u dzieci postać opryszczki wargowej wywołanej wirusem HSV-1. Wirus jest przenoszony na dziecko przez ślinę chorej osoby lub nosiciela. Okres inkubacji choroby wynosi kilka dni, a powrót do zdrowia może trwać nawet dwa tygodnie. Choroba ma nieco inny przebieg niż opryszczka wargowa zwana popularnie febrą lub zimnem na ustach. Czy to opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? Do pierwszego zakażenia dochodzi najczęściej u dzieci między od 6. miesiącem a 5. rokiem życia. Wirus opryszczki wnika wtedy do organizmu i umiejscawia się w końcówkach nerwów, zwłaszcza w zwojach czuciowych. Tutaj pozostaje już do końca życia i uaktywnia się w okresach osłabienia systemu odpornościowego, oraz psychicznego i fizycznego wyczerpania. Sprawdź Jakie mogą być przyczyny opryszczki? U małych dzieci wirus HSV-1 bardzo często prowadzi do opryszczkowego zapalenia jamy ustnej. Po raz pierwszy zakażenie może mieć ostry przebieg. U dziecka może pojawić się wysoka gorączka, powiększenie węzłów chłonnych w okolicy szyi, osłabienie, rozdrażnienie, nieprzyjemny, gnilny zapach z ust, silne ślinienie się. A do tego w ciągu 2-3 dni w buzi wyskoczą bolące pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym, które będą tworzyły trudno gojące się nadżerki. Owrzodzenia najczęściej występują na tylnej ścianie gardła, łukach podniebiennych, języczku, migdałkach i podniebieniu miękkim. Im mniejsze dziecko z opryszczkowym zapaleniem jamy ustnej, tym większy jest problem z podawaniem mu leków, karmieniem i pojeniem. W skrajnych przypadkach może nawet dojść do odwodnienia małego pacjenta, dlatego nie powinno się lekceważyć opryszczkowego zapalenia jamy ustnej u dzieci i skonsultować zakażenie z lekarzem. Dodatkowo maluszki, które ssą palce mogą wirusa opryszczki przenieść wraz ze śliną w okolice oka, co grozi w skrajnych przypadkach uszkodzeniem rogówki i utratą wzroku. Jak leczyć opryszczkowe zapalenie jamy ustnej? W leczeniu objawów opryszczkowego zapalenia jamy ustnej czas jest tak samo ważny, jak podczas leczenie opryszczki wargowej. Leki przeciwwirusowe powinny zostać podane w pierwszej fazie choroby, czyli najpóźniej w momencie pojawienia się pęcherzyków. U małych dzieci lekarz zleci podawanie leku przeciwwirusowego zawierającego acyklowir w postaci zawiesiny. Podawany od pierwszych 3 dni choroby jest w stanie znacznie skrócić czas choroby i okres namnażania się wirusów. Dodatkowo można pomóc dziecku i podawać mu leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, pamiętając jednak o tym, że dzieci do 12 roku życia nie powinny dostawać aspiryny, która może u nich wywołać zespół Reye’a. Dowiedz się jak pomóc dziecku w chorobie? Trzeba też zwrócić szczególną uwagę na to, żeby dziecko, które podczas opryszczkowego zapalenia jamy ustnej ma kłopoty z połykaniem, nie dostawało zbyt gorących płynów i zbyt twardych pokarmów, bo mogą one doprowadzić do jeszcze większego podrażnienia błony śluzowej. Najlepiej podawać letnie lub zimne, niekwaśne napoje, papki, zupy, galaretki, kisiel, lody. W okresie choroby dobrze jest także pomóc dziecku w delikatnym myciu zębów. Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej u dorosłych Opryszczkę nazwano pospolitą, ponieważ jest to bardzo częste zakażenie wirusowe u ludzi. Zmiany mogą wywołać dwa blisko ze sobą spokrewnione wirusy: HSV-1 i HSV-2 (skrót od Herpes simplex virus). Pierwszy z wirusów zwykle powoduje opryszczkę w górnej części ciała (wargi i jama ustna), drugi głównie na narządach płciowych, ale zdarza się, też odwrotnie. Zmiany niezależnie od umiejscowienia oraz typu wirusa praktycznie nie różnią się wyglądem. Okres wylęgania opryszczki wynosi od 1 do 26 dni, zwykle 6–8 dni. Wirus opryszczki typu 1 (HSV-1) przenosi się z wydzieliną pęcherzykową, śliną oraz przez bezpośredni kontakt z błonami śluzowymi i skórą, np. przy pocałunkach, czasami przez picie z jednego naczynia, wspólne sztućce, maszynki do golenia czy ręczniki. Najbardziej zaraźliwy jest płyn z pęcherzyków. Oznacza, to że najłatwiej jest się zarazić przez kontakt z pęcherzykami. Ślina osoby zakażonej w czasie objawów opryszczki oraz od czasu do czasu także przy braku objawów, zawiera znacznie mniejsze ilości (100–1000 razy mniej) wirusa opryszczki. Do zakażeń dochodzi zatem zwykle od osób z objawami opryszczki, choć możliwe są od osób bez objawów. Wirus szybko ginie w temperaturze pokojowej oraz po wyschnięciu, dlatego przenoszenie się opryszczki przez przedmioty lub drogą kropelkową należy do rzadkości. Do zakażenia pierwotnego (pierwszego w życiu) dochodzi najczęściej we wczesnym dzieciństwie, jednak opryszczką można zakazić się w każdym wieku. Odsetek dorosłych zakażonych HSV-1 przekracza 90%. Z kolei wirus HSV-2 wywołuje najczęściej zakażenie okolic narządów płciowych i przekazywany jest najczęściej drogą kontaktów seksualnych. Zakażeniu ulegają zwykle osoby dorosłe. Wspólną cechą wirusów opryszczki jest rozwój zakażenia latentnego, czyli trwającego całe życie osoby zakażonej. Większość ludzi zakaża się HSV-1 w dzieciństwie. Do zakażeń HSV-2 dochodzi zwykle po rozpoczęciu życia seksualnego. Kto raz zaraził się opryszczką, będzie już zawsze miał w swoim organizmie wirusa opryszczki i okresowo będzie go wydalał w ślinie lub wydzielinach płciowych. Dzieje się tak, ponieważ po zakażeniu wirusy opryszczki pozostają w organizmie na stałe. Przebywają w stanie „uśpienia” w komórkach zwojów nerwowych i mogą się okresowo uczynniać, zwykle pod wpływem czynników, takich jak infekcja, osłabienie, stres, niedożywienie, miesiączka, wychłodzenie lub działanie promieni słonecznych (opalanie). Jest to opryszczka nawrotowa, zwykle o łagodniejszym przebiegu od zakażenia pierwotnego. Nie ma możliwości całkowitego wyleczenia zakażenia HSV. Zakażenia wirusami opryszczki są szeroko rozpowszechnione wśród ludzi. Badania serologiczne wskazują, że przeważająca większość dorosłych (do 90%) jest zakażona wirusem HSV-1, a u około co dziesiątego dorosłego występuje zakażenie HSV-2. Mimo częstych kontaktów ze śliną i błonami śluzowymi, np. przy pocałunkach, nie wszyscy ulegają zakażeniu i tylko około połowy zakażonych osób cierpi potem na nawroty opryszczki wargowej – zakażenia są często bezobjawowe. W Polsce odsetek osób z zakażeniem objawowym HSV-1, czyli nawracającą opryszczką, szacowany jest na 60% populacji. Wiele czynników, takich jak: działanie światła słonecznego lub promieniowanie ultrafioletowe (UV), zakażenia górnych dróg oddechowych, gorączka, przemęczenie, urazy, zabiegi stomatologiczne, miesiączka, stosowanie glikokortykosteroidów, operacje chirurgiczne czy stres psychiczny sprzyjają nawrotom opryszczki. Częsta, nawrotowa opryszczka zdarza się u osób z prawidłową odpornością. Nawroty opryszczki wargowej mogą występować co kilka dni, a także w odstępie tygodni, miesięcy lub lat. U zdrowych osób obserwuje się tendencję do coraz rzadszego i łagodniejszego występowania nawrotów opryszczki wraz z upływem czasu. Jak się objawia opryszczka? W miejscu wtargnięcia wirusa, co zwykle następuje przez błonę śluzową, rzadziej przez uszkodzoną skórę, osoba zakażona odczuwa przeczulicę, świąd i pieczenie. Po około 2–3 dniach pojawiają się w zajętej okolicy drobne, bolesne pęcherzyki zapalne wypełnione przeźroczystym płynem, które pękają i pozostawiają bolesne owrzodzenia oraz nadżerki. Zmiany goją się samoistnie, zwykle nie zostawiając śladów. U osób z zakażeniem pierwotnym objawy utrzymują się przez kilka tygodni, w nawrotowym krócej, zwykle przez 10–12 dni. W zależności od umiejscowienia, zakażenia wirusami opryszczki mogą przybierać może różne postacie. Zakażenie HSV-1 zwykle przebiega jako: Opryszczka wargowa. Jest to najczęstsza postać nawrotowa, zwykle o łagodnym przebiegu bez towarzyszących objawów ogólnych. W okolicy ust zwykle w kąciku, na pograniczu błony śluzowej i skóry występują nieliczne skupiska, bolesnych pęcherzyków zapalnych. Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej (gingivostomatitis) to zwykle postać pierwotnego zakażenia HSV-1. Pęcherzyki powstają na błonie śluzowej jamy ustnej, po ich pęknięciu tworzą się bolesne nadżerki. Przebieg jest cięższy niż opryszczki wargowej. Występują objawy ogólne: gorączka i złe samopoczucie. Zanokcica opryszczkowa i opryszczka skóry. Zanokcica opryszczkowa jest zakażeniem wału paznokciowego wywołanym przez wirusy opryszczki zwykłej. Zmiany są bolesne i ograniczają się do palców rąk. Zanokcica wywołana przez wirusa HSV-1 często występuje u pracowników ochrony zdrowia, którzy mają kontakt z pacjentami zakażonymi opryszczką – dotyczy np. stomatologów narażonych na kontakt z wydzielinami z jamy ustnej. Podobne zmiany mogą być związane z zakażeniem wirusem HSV-2: występują wówczas wśród dorosłych najczęściej w wieku 20–30 lat po dotykaniu okolic narządów płciowych osób zakażonych wirusem HSV2. Zmiany opryszczkowe mogą także występować w innych okolicach skóry, tzw. opryszczka zapaśników (herpes gladiatorum). Zapalenie spojówek i rogówki (keratitis herpetica, keratitis dendritica) to groźna postać opryszczki, która może doprowadzić do utraty wzroku ze względu na zmętnienie rogówki. Opryszczkowe zapalenie mózgu to choroba bardzo groźna, ale rzadka. Szacowana roczna zapadalność wynosi około 1 na 500 000 osób. Chorują najczęściej dzieci i młodzi ludzie poniżej 20 lat, zwykle w przebiegu zakażenia pierwotnego, oraz dorośli po 50. roku życia, w przebiegu reaktywacji zakażenia. Typowe objawy to: zaburzenia świadomości, zmiany zachowania, gorączka, zaburzenia mowy, niezborność, napady drgawek, niedowłady i porażenia nerwów czaszkowych (objawy ogniskowe). U części chorych występuje obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. Śmiertelność chorych nieleczonych sięga 70%. Leczenie acyklowirem zmniejsza śmiertelność do 10–20%. Zapalenie mózgu pozostawia trwałe następstwa (porażenia i inne deficyty neurologiczne) u większości dorosłych chorych. Zakażenia narządowe – np. zapalenie przełyku, zapalenie wątroby, czy opryszczka uogólniona występują najczęściej występuje u pacjentów ze zmniejszoną odpornością, w tym po chemioterapii, otrzymujących leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządów czy w przebiegu AIDS, rzadko u osób z prawidłową odpornością. W zaburzeniach odporności przebieg zakażenia HSV jest ciężki, a rokowanie poważne. Zakażenie wirusem opryszczki płciowej (HSV-2) najczęściej przebiega, jako: Opryszczka narządów płciowych: jest prawdopodobnie najczęstszym zakażeniem przenoszonym drogą płciową. Co ważne, większość zakażonych HSV-2 nie zdaje sobie sprawy, że są zakażeni, gdyż przebieg może być skąpoobjawowy, bez typowych pęcherzyków lub zupełnie bezobjawowy. Nawet bez leczenia z czasem objawy stają się coraz łagodniejsze, a nawroty coraz rzadsze. Typowe zmiany towarzyszące zakażeniu narządów płciowych przez HSV-1 lub HSV-2 to zgrupowane zapalne grudki i pęcherzyki na zewnętrznej powierzchni genitaliów, które przypominają opryszczkę na wargach. Zmiany pojawiają się zazwyczaj po 4–7 dniach po kontakcie seksualnym z osobą zakażoną HSV-2 lub HSV-1. Nawroty opryszczki narządów płciowych wywołanej przez HSV-1 są około 6 razy rzadsze niż wywołanej przez HSV-2. Nawrotom opryszczki płciowej często towarzyszy ból, świąd i pieczenie. Ponadto objawy ogólne gorączka, bóle głowy, bóle mięśni, obrzęk i powiększone węzły chłonne pachwinowe oraz złe samopoczucie. Opryszczkowe zapalenie odbytnicy (zapalenie odbytu i odbytnicy) jest u obu płci następstwem stosunków analnych. Zmiany u mężczyzn: występują na żołędzi prącia, napletku, lub na innych częściach okolicy narządów płciowych, w pachwinach, na pośladkach, udach lub wokół odbytu. Z penisa może wyciekać wydzielina. Oddawanie moczu może być utrudnione lub sprawiać ból. Zmiany u kobiet pojawiają się wargach sromowych, łechtaczce lub innych częściach sromu, na pośladkach lub wokół odbytu. Może występować wydzielina z pochwy. Kobiety często skarżą się na bolesne oddawanie moczu oraz tkliwość szyjki macicy przy stosunku. Po 2–3 tygodniach, zmiany przekształcają się w owrzodzenia i nadżerki, czasami pokryte strupem, a potem stopniowo ustępują. W rzadkich przypadkach zajęcie okolicy krzyżowej rdzenia kręgowego może spowodować ostre zatrzymanie moczu oraz objawy zapalenia rdzenia i korzonków nerwowych: ból, utratę lub zaburzenia czucia (parestezje) i wysypki, zwane zespołem Elsberga. Opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu to najpoważniejsza, ale bardzo rzadka postać zakażenia wirusem HSV-2 o dużej śmiertelności. Przebiega podobnie jak zapalenie mózgu wywołane przez HSV-1. Co robić w razie wystąpienia objawów opryszczki? Łagodne, mało nasilone, miejscowe zmiany wywoływane przez wirusy opryszczki występują tak często, że są powszechnie znane, bagatelizowane i rzadko bywają przyczyną zgłaszania się do lekarza. Zgłosić się do lekarza powinni chorzy z rozległymi zmianami, opryszczką z towarzyszącymi objawami ogólnymi (np. gorączka, bóle mięśni, uczucie rozbicia, złe samopoczucie) oraz współistniejącymi czynnikami ryzyka, np. pacjenci z ciężkimi chorobami skóry, upośledzoną odpornością, leczeni glikokortykosteroidami, chorzy w trakcie chemioterapii nowotworów lub po radioterapii. Pilnego zgłoszenia się do lekarza wymagają chorzy z objawami neurologicznymi, takimi jak: sztywność karku, zaburzenia świadomości czy objawy ogniskowe, a także zmianami w obrębie narządu wzroku. Leczenia wymaga też opryszczka okolic płciowych. Szybkie zgłoszenie się do lekarza jest ważne ze względu na znacznie większą skuteczność leczenia przeciwwirusowego, które zostanie zastosowane na początku zakażenia w porównaniu z leczeniem zastosowanym później. Jak lekarz stawia diagnozę opryszczki? Wygląd zmian opryszczkowych jest na tyle charakterystyczny, że umożliwia ustalenie rozpoznania na podstawie samego badania lekarskiego. Zakażenia narządowe lub ciężki przebieg choroby wymagają zwykle hospitalizacji oraz wykonania badań dodatkowych. Zakażenie wirusami opryszczki można potwierdzić za pomocą badań serologicznych, które wykrywają swoiste przeciwciała, badań PCR, które wykrywają geny wirusów lub hodowli wirusów na kulturach tkankowych. Jakie są sposoby leczenia opryszczki? Miejscowe zmiany o niewielkim nasileniu niekiedy nie wymagają leczenia. Można miejscowo stosować leki przeciwwirusowe: acyklowir, denotywir, dokozanol lub tromantadynę, a także środki łagodzące objawy i wysuszające, np. pastę cynkową. W cięższych postaciach zakażeń opryszczkowych podaje się ogólnoustrojowo (doustnie lub dożylnie) acyklowir – lek przeciwwirusowy który hamuje replikację wirusów HSV. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie opryszczki? Jeżeli ktoś zaraził się wirusem opryszczki (HSV-1 lub HSV-2), już zawsze ten wirus będzie się znajdował w jego organizmie i okresowo będzie go wydalał w ślinie lub wydzielinach płciowych. Z czasem lub pod wpływem długotrwałego leczenia przeciwwirusowego nawroty opryszczki będą coraz łagodniejsze i coraz rzadsze, niemniej nie ma możliwości całkowitego wyleczenia zakażenia HSV. Leki przeciwwirusowe nie niszczą wirusa, hamują tylko jego replikację (mnożenie się). Co trzeba robić po zakończeniu leczenia opryszczki? Po przebyciu pierwotnego zakażenia wirusem opryszczki warto pamiętać o częstych nawrotach zakażenia (ok. połowy zakażonych) i przygotować się na jego wystąpienie. Dlatego chorzy z opryszczką płciową powinni dysponować lekiem przeciwwirusowym, który będzie można zastosować od pierwszych dni reaktywacji zakażenia, a pacjenci po przebyciu zapalenia rogówki powinni pozostawać pod kontrolą okulisty. Opryszczka – jak do niej dochodzi i jak ją leczyć? Zakażenie HSV występuje najczęściej pod postacią opryszczki błony śluzowej jamy ustnej i skóry okolicy okołowargowej (herpes labialis). Jest ona powodowana głównie przez wirusa HSV-1, natomiast wirus HSV-2 jest odpowiedzialny za infekcje w okolicy okołogenitalnej i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Opryszczka wargowa – jak dochodzi do zakażenia? Na opryszczkę wargową częściej chorują kobiety niż mężczyźni. Szacuje się, że na całym świecie wirusem HSV-1 zarażonych jest 3,7 miliarda osób poniżej 50. roku życia. Większość zakażeń opryszczką jamy ustnej i narządów płciowych przebiega bezobjawowo. Zakażenie HSV-1 może nastąpić w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą chorą (przez ślinę, rany, powierzchnię w jamie ustnej i wokół niej), rzadziej przez korzystanie z tych samych przedmiotów codziennego użytku (np. kubek, sztućce). Największe ryzyko przeniesienia wirusa istnieje w momencie występowania pęcherzy, ale do zakażenia może dojść również wtedy, gdy skóra wokół ust wydaje się zdrowa. Opryszczka wargowa – objawy Zakażenie może mieć postać pierwotną lub nawrotową. Zakażenie pierwotne najczęściej nie daje objawów. Objawowo może ujawnić się jako: zanokcica opryszczkowa, opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł, opryszczkowe zapalenie mózgu, opryszczka zapaśników, opryszczka genitalna, wyprysk opryszczkowaty. Opryszczka u dzieci Opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł występuje przede wszystkim dzieci do 5. roku życia i to właśnie ta grupa wiekowa jest na nie najbardziej narażona. U dziecka, u którego doszło do zakażenia, występują: gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, pęcherzyki w jamie ustnej, które pękając, powodują powstawanie nadżerek; pęcherzyki mogą powstawać również na dłoniach i twarzy. Objawy te utrzymują się przez ok. 1-2 tygodnie. Co sprzyja nawrotom opryszczki? Do czynników sprzyjających nawrotom choroby należą: fizyczne przemęczenie organizmu, stres, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, infekcje – głównie górnego odcinka dróg oddechowych, korzystanie z solarium, urazy w okolicy ust, przemarznięcie, wychłodzenie, przyjmowanie leków immunosupresyjnych. menstruacja. Fazy opryszczki wargowej Pierwszymi symptomami wystąpienia opryszczki wargowej są swędzenie, pieczenie skóry w okolicy ust, a także zaczerwienienie. Następnie pojawiają się małej wielkości grudki. Towarzyszące temu etapowi świąd i mrowienie są bardzo dokuczliwe. Ponadto może wystąpić ból w okolicy ust. Krosty są bolesne i zazwyczaj gromadzą się w jednym miejscu, np. w kąciku ust. W trzeciej fazie mamy do czynienia z pęcherzykami, które są wypełnione płynem surowiczym. Czwarta faza polega na pękaniu pęcherzyków i uwalnianiu zgromadzonego w nich płynu surowiczego. Ma to miejsce po około siedmiu-dziesięciu dniach od chwili wystąpienia pierwszych symptomów opryszczki. Jest to faza, która charakteryzuje się wzmożonym ryzykiem przenoszenia opryszczki wargowej. W kolejnym etapie mamy do czynienia z wystąpieniem nadżerki w miejscu pękniętych pęcherzyków. W szóstej fazie zmiany goją się. Nadżerki przekształcają się w strupy, które odpadają po kilku dniach. Leczenie opryszczki Wielu pacjentów uważa opryszczkę za dosyć banalną chorobę. Jednak należy pamiętać, że podjęcie leczenia pozwala skrócić przebieg choroby i nieprzyjemne objawy oraz zmniejsza dyskomfort związany z kosmetycznym defektem w obrębie ust, w efekcie czego zwiększa się jakość życia chorego. Lekarz na podstawie wywiadu decyduje, jaki sposób leczenia zastosować u pacjenta – leczenie objawowe, czyli epizodyczne (stosuje się je w chwili pojawienia się czynnej choroby) lub przewlekłe (supresyjne). Terapia lekiem przeciwwirusowym stosowanym doustnie powinna być wsparta leczeniem miejscowym, natomiast leczenie supresyjne zazwyczaj opiera się na kilkumiesięcznym przyjmowaniu leków doustnych przez okres 4-6 miesięcy. Najskuteczniejszymi lekami dostępnymi dla osób zakażonych HSV są leki przeciwwirusowe (acyklowir, famcyklowir, walacyklowir). Pomagają one zmniejszyć nasilenie i częstotliwość objawów, ale nie mogą wyleczyć infekcji. Najczęściej stosowanym lekiem z wyżej wymienionych jest acyklowir, który skutecznie hamuje namnażanie HSV, ponadto zmniejsza ból i przyspiesza gojenie ran. Miejscowe stosowanie 5% kremu z acyklowirem skraca czas trwania choroby o dwa dni. Przeczytaj również: Acyklowir – jakie ma zastosowanie? Do stosowania miejscowego przeznaczone są również inne leki przeciwwirusowe – dokozanol, denotywir czy tromantadyna. Ponadto zaleca się stosowanie preparatów łagodzących objawy i o działaniu wysuszającym, np. pasta cynkowa. Z preparatów doustnych bez recepty dostępne są tabletki z acyklowirem w dawce 200 mg, które w leczeniu opryszczki stosowane są na ogół 5 razy dziennie przez 5 dni. Czy opryszczka wargowa może się przenieść na narządy płciowe? Opryszczkę narządów płciowych najczęściej wywołuje HSV-2, który prawie we wszystkich przypadkach zakaża okolice płciowe. Zakażenie HSV-1 pojawia się najczęściej na twarzy i śluzówkach jamy ustnej. W znacznej ilości państw doszło do modyfikacji pod względem częstości występowania obu serotypów – HSV-1 pojawia się coraz częściej w okolicy narządów płciowych, co ma związek ze zmianą zachowań seksualnych [1-3]. Może zdarzyć się tak, że opryszczka przeniesie się na inne części ciała na skutek dotknięcia zmiany występującej na ustach czy na narządach płciowych, lecz taka sytuacja ma miejsce w czasie pierwotnego zakażenia, gdy nie wytworzyły się jeszcze swoiste przeciwciała ochronne. Nie zmienia to faktu, że nie powinno się dotykać zmian opryszczkowych. Pamiętajmy, że standardowe procedury higieniczne, do których należy mycie rąk po kontakcie z narządami płciowymi oraz po skorzystaniu z toalety, a także powstrzymanie się od pocierania oczu pomogą nam uchronić się przed zakażeniem opryszczką. Źródła: Lafferty Downey L., Celum C., Wald A.: Herpes simplex virus type 1 as a cause of genital herpes: impact on surveillance and prevention. J Infect Dis 2000, 181, 1454-1457. Mertz Rosenthal Stanberry Is herpes simplex virus type 1 (HSV-1) now more common than HSV-2 in first episodes of genital herpes. Sex Transm Dis 2003, 30, 801-802. Roberts Pfister Spear Increasing proportion of herpes simplex virus type 1 as a cause of genital herpes infection in college students. Sex Transm Dis 2003, 30, 797-800. Odpowiedzi na pytania naszych czytelników Opryszczka – przyczyny i leczenie opryszczki Opryszczka jest nazwą ogólną dla zakażeń opryszczkowych. Jest to wykwit skórny pojawiający się najczęściej w okolicy czerwieni wargowej. Zmiana ta wywoływana jest przez wirus HSV1 i HSV2 z grupy Herpes simplex virus. Zakażenie to jest dosyć powszechne, dochodzi do niego najczęściej w dzieciństwie (HSV1) lub podczas kontaktów seksualnych z zakażonym partnerem (HSV2). To właśnie ludzie są jedynym źródłem zakażenia wirusem opryszczki. Każda osoba, u której chociaż raz pojawiła się ta nieprzyjemna dolegliwość, jest jej nosicielem aż do końca życia. Niektórzy przechodzą ten stan zupełnie bezobjawowo. Opryszczka zazwyczaj pojawia się na ustach. Zakażenie wirusem opryszczki może przybierać postacie: opryszczkowe zapalenie mózgu, opryszczkowe zapalenie opon mózgowych, wyprysk opryszczkowy, opryszczkowa choroba gałki ocznej, opryszczkowe pęcherzykowe zapalenie skóry, opryszczkowe zapalenie gardła i migdałków, opryszczkowe pęcherzykowe zapalenie skóry, inne postacie zakażenia wirusem opryszczki. Jeżeli chodzi o wirusa opryszczki to nigdy nie znamy dnia ani godziny, kiedy nas zaatakuje. Według niektórych szacunków jego nosicielami jest nawet 90% społeczeństwa. Nie zbadano jeszcze, dlaczego z tych 90% z opryszczką zmaga się tylko niewielka część, wiadomo jednak, że pierwszy epizod bolesnych wykwitów w okolicy wargi czy nosa może wystąpić w każdym momencie. Jeśli cieszymy się, że przez całe życie nie mieliśmy opryszczki, niestety, pewności, że tak zostanie, nie ma. Kiedy wirus nie jest zajęty oszpecaniem naszych ust, w formie latentnej, czyli utajonej, przebywa w końcówkach nerwów, np. zwojach czuciowych w okolicach kręgosłupa. Kolejną ciekawostką jest fakt, że opryszczka to bardzo bliska krewna ospy wietrznej i półpaśca. Doprawdy trudno sobie wyobrazić rodzinę, której odwiedziny byłyby nam bardziej niemiłe. Co gorsza, jeśli ma się pecha, można w życiu doświadczyć wszystkich tych chorób, przy czym opryszczki bardzo wiele razy. Bo z opryszczką bywa różnie. Może się nie ujawnić nigdy, choć wirus drzemie w naszych zwojach nerwowych, może się ujawnić raz i zamilknąć na zawsze, a może nawracać nawet co dwa tygodnie. I wciąż nie ma lekarstwa. Wypróbuj plastry na opryszczkę Ponieważ wirus HSV 1 może się ujawniać pod wpływem zmian gospodarki hormonalnej, niektóre kobiety w ramach dodatkowej atrakcji, oprócz okresu, mają co miesiąc na wardze bolesny i szpetny wykwit. Taki jest bowiem sens życia opryszczki: co jakiś czas, gdy zostanie odpowiednio pobudzona, pełznie z głębi nerwów na powierzchnię skóry, najczęściej jest to granica wargi, gdzie najpierw daje o sobie znać piekąc i pobolewając, potem eksploduje maleńkimi, nabrzmiałymi od cieczy pęcherzykami, swędzącymi i bolesnymi, a później zamienia się w strupek, który po kilku następnych dniach znika. Jak dobrze pójdzie, nie pozostawiając blizny. Powstające na wardze pęcherzyki wypełnione są treścią surowiczą, a następnie wydzieliną ropną, które jak wcześniej wspomniano zamienia się w strupek. Zanim pojawia się bolesne pęcherze odczuwalne może być mrowienie, pieczenie oraz swędzenie i niewielki ból. Objawy dotyczące skóry i błon śluzowych są do siebie bardzo podobne. Nie rzadko w przebiegu opryszczki u zarażonego dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych. Nieco rzadziej obserwuje się występowanie opryszczki narządów płciowych (zakażenie może być pierwotne lub nawrotowe). Zakażenie pierwotne charakteryzuje się z reguły ciężkim przebiegiem. Do zakażenia dochodzi najczęściej po kontakcie seksualnym z bezobjawowym nosicielem. Po okresie wylęgania zakażenia (3-7 dni) u kobiet oraz mężczyzn pojawiają się objawy ogólne, w postaci: bólu głowy, wysokiej temperatiury oraz bólu mięśni. U mężczyzn wykwity skórne w formie pęcherzyków lokalizują się na prąciu lub (rzadko) na wewnętrznej części ud lub mosznie. Z kolei u kobiet pęcherzyki rozwijają się na wargach sromowych, w pochwie, kroczu, a nawet szyjce macicy. Zdarza się, że występują również inne symptomy, takie jak wydzielina śluzowa z cewki moczowej lub pochwy czy powiększenie węzłów chłonnych pachwinowych. W zakażeniu pierwotnym może dojść do zaburzeń w oddawaniu moczu. Objawy zakażenia opryszczką pojawiają się od 1 do nawet 26 dni od kontaktu ze źródłem zakażenia. Jednak okres ten zazwyczaj wynosi około siedem dni. Najczęściej opryszczka jest zaraźliwa w fazie czynnej, czyli wtedy gdy w okolicy wargi pojawiają się wykwity w formie pęcherzyków napełnionych płynem. To w nim znajdują się wirusy. Gdy ranka zaschnie, strupek traci tę największą moc rażenia. Warto pamiętać, że objawy opryszczki mogą powracać na skutek oddziaływania czynników zewnętrznych, w postaci: miesiączki, wyziębienia organizmu, stresu, osłabienia organizmu, usunięcie zęba, przemęczenia, niedożywienia, ekspozycji na silne promieniowanie słoneczne. Skąd się bierze opryszczka i jak ją leczyć? Epizod opryszczki trwa od czterech do dziesięciu dni. Wydaje się, że zdarzają się gorsze rzeczy niż kilka krostek na wardze przez tydzień i oczywiście tak jest, ale mimo niskiej szkodliwości zdrowotnej (ze społeczną trochę gorzej, bo wirus przenosi się bardzo łatwo), nie można wirusa HSV 1 lekceważyć. Przede wszystkim trzeba uważać, żeby nie przetransportować go z wargi do oka, bo to grozi zapaleniem rogówki, a nawet jej owrzodzeniem, co może się zakończyć utratą wzroku. O ile więc kobieta nie musi wyrzucać szminek, których używała w czasie wykwitu opryszczki, bo wirusem zarażona jest tak czy siak, o tyle oko osoby zarażonej jest „czyste” i należy zadbać, by takie pozostało. Najlepiej więc po każdym kontakcie palców z wykwitem opryszczki starannie umyć ręce. Aby przyspieszyć gojenie się opryszczki zastosuj serum regenerujące Cannadent. Zawarte w nim goździki, olejek konopny i wyciąg z jodły syberyjskiej przyspieszają gojenie oraz działają przeciwbólowo i antybakteryjnie. Bardzo rzadko, ale jednak zdarza się, że po drodze do warg, wirus wyruszający ze zwojów nerwowych zbłądzi w kierunku głowy. Może wywołać zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych albo zapalenie mózgu; bardzo trudne do wyleczenia. A nawet gdy zostanie wyleczone, pozostawia przykre konsekwencje neurologiczne. Objawy mogą przypominać wykluwającą się grypę, zatem trzeba pamiętać, że strzeżonego pan Bóg strzeże. Nie tylko ze względu na powikłania, ale także częste nawroty, warto wykonać wysyłkowe badania na zakażenie wirusem opryszczki dostępne na Medonet Market. Wymaz jest pobierany z policzka, a czas oczekiwania na wyniki wynosi 7 dni roboczych. Na bardziej skomplikowane formy przebiegu opryszczki szczególnie narażone są dzieci i osoby z obniżoną odpornością i osłabionym układem immunologicznym. U dzieci, a trzeba wiedzieć, u których zakażenie wirusem następuje zwykle przed ukończeniem 5 roku życia, opryszczka może manifestować się w postaci zapalenia jamy ustnej. W niebezpieczeństwie są też noworodki, których matki nie chorowały na opryszczkę i w związku z tym nie przekazały im przeciwciał. Takie maleństwa trzeba szczególnie chronić przed chorującymi na opryszczkę. Z kolei u osób z niską odpornością wirus zaatakować może narządy wewnętrzne i przejawiać się w formie rozległych owrzodzeń na ciele. Gdy w perspektywie ma się zapalenie mózgu, krostki nad wargą rzeczywiście jawią się w nieco jaśniejszym świetle niż do tej pory. Może to jest metoda na oswojenie znienawidzonej opryszczki? Jakkolwiek skutecznie by jej jednak nie oswajać, trzeba wiedzieć, co zrobić, żeby ją leczyć. Często pacjenci nie zgłaszają się z opryszczką do lekarza, zadając sobie pytanie co na opryszczkę i zdając się na dostępne w aptekach preparaty bez recepty. Opryszczka – przebieg, leczenie infekcji. Domowe sposoby na opryszczkę Na ogół diagnoza jaką jest opryszczka stawiana jest w oparciu o całkowity obraz kliniczny pacjenta (występujące objawy) lub po padaniu ginekologicznym i urologicznym (opryszczka narządów płciowych). Zdarza się jednak, że specjalista ma wątpliwości diagnostyczne, dlatego w takich sytuacjach wykorzystuje poniższe badania: wykrywanie wirusa DNA HSV przy użyciu metody PCR – metoda ta jest bardzo czuła; ujemny wynik badania NIE wyklucza, że doszło do zakażenia; izolacja wirusa HSV w hodowli komórkowej – badanie to wykorzystywane jest głównie w diagnostyce opryszczki narządów płciowych; tutaj podobnie wynik ujemny nie wyklucza zakażenia; badanie serologiczne – przeciwciała przeciwko wirusowi HSV pojawiają się w krwi człowieka kilka tygodni po zakażeniu. Wykrycie przeciwciał anty HSV2 wskazuje najczęściej na opryszczkę narządów płciowych, natomiast wykrycie tylko HSV1 będzie trudniejsze w ocenie, ponieważ opryszczka wargowa występuje bardzo często. Należy pamiętać również o diagnostyce różnicowej. Opryszczkę błony śluzowej jamy ustnej oraz gardła różnicuje się z: Natomiast opryszczkę narządów płciowych należy różnicować z: półpaścem, kiłą, wrzodem wenerycznym. Co na opryszczkę? Wiele może zdziałać pomoc różnych preparatów dostępnych w aptece. Ale w przypadku często nawracających wykwitów opryszczki warto rozważyć leczenie nie tyle doraźne, czyli skoncentrowane na jak najszybszym wysuszeniu i zlikwidowaniu pęcherzyków i strupków, co dłuższą terapię lekiem antywirusowym, przepisywanym na receptę. Jeśli dobrze pójdzie, po takiej intensywnej kuracji częstość epizodów zmniejszy się, a może nawet na dłuższy czas będziemy mogli o opryszczce zapomnieć. W przypadku opryszczki liczy się czas: im szybciej zareagujemy, czyli wychwycimy najwcześniejsze objawy, tym większa szansa, że będą one łagodniejsze. Aby szybko i skutecznie zadziałać w leczeniu opryszki, zastosuj COMPEED Plastry na opryszczkę, które działają łagodząco, przyspieszają gojenie i są niewidoczne. Poza tym dobrze jest nauczyć się rozpoznawać czynniki, które wywołują opryszczkę z lasu, czyli ze zwojów czuciowych układu nerwowego. Należą do nich: światło słoneczne, niska temperatura, stres, osłabienie, przeziębienie, miesiączka. Warto też zadbać o układ odpornościowy; jego wzmocnienie z pewnością pokrzyżuje opryszczce jej niecne plany. Pociechą może być informacja, że naukowcy pracują nad szczepionką przeciwko temu grasującemu po naszej twarzy opryszkowi. Jeśli masz problemy z nawracającą opryszczką, sięgnij po suplement diety z lizyną, który wzmacnia organizm i wspiera tworzenie przeciwciał, minimalizując ryzyko nawrotu opryszczki. Polecamy także serum regeneracyjne na pleśniawki i opryszczkę Cannaderm dostępne na Medonet Market. Sprawdź: Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online – szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Opryszczka wargowa – niewielka, ale uporczywa zmiana Opryszczka wargowa, czyli popularne “zimno”, to uciążliwa choroba wywołana przez wirusa, która powoduje bolesne owrzodzenia w okolicy ust. Najłatwiej zarazić się… Opryszczka – przebieg, leczenie infekcji. Domowe sposoby na opryszczkę Opryszczka to nieprzyjemna, swędząca, bolesna zmiana na ustach, która długo się goi. Pospolicie jest nazywana “zimnem”. Do zarażenia się opryszczką zazwyczaj… Leki na opryszczkę – rodzaje, domowe sposoby Skuteczne leki na opryszczkę to przede wszystkim potrzeba osób w wieku dojrzewania. Jednak również starsi potrafią zmagać się z tym problemem. Jest to zaraźliwa… Dorota Brzostek | Onet. Maść na opryszczkę – dlaczego jest skuteczna? Maść na opryszczkę zawiera substancje, które pomagają walczyć z wirusem, chronią oraz regenerują chore miejsce. Opryszczka wygląda nieestetycznie i przeszkadza w… Opryszczka u dzieci – przyczyny, objawy Opryszczka u dzieci to bardzo poważny problem, jej objawy i przebieg są znacznie ostrzejsze niż u osób dorosłych. Opryszczka u dzieci może pojawić się nie tylko… Magdalena Wawszczak Lek na opryszczkę – przyczyny opryszczki, leczenie Opryszczka wargowa jest spowodowana wirusem HSV. Dolegliwość może przebiegać bez objawów, ale w większości przypadków pojawiają się pęcherze, owrzodzenia śluzówki… Opryszczka w ciąży – objawy i leczenie Opryszczka w ciąży może być skutkiem zakażenia wirusem HSV1 lub HSV2. Pierwszy wirus dotyczy opryszczki wargowej, a drugi opryszczki narządów płciowych. Jak może… Acyklowir – zastosowanie, działanie, skutki uboczne Acyklowir to lek zwalczający wirusa opryszczki, a w mniejszym stopniu również wirusa ospy wietrznej. Stosowany jest również w przypadku kilku innych infekcji… Marlena Kostyńska Leki przeciwwirusowe – działanie, zastosowanie, środki ostrożności. Leki przeciwwirusowe na grypę, ospę, opryszczkę i półpaśca Leki przeciwwirusowe są coraz popularniejsze. W okresach wzmożonych infekcji stosują je zarówno dorośli, jak i dzieci. Stanowią skuteczną pomoc w walce z… Herpes – opryszczka pospolita Herpes to pierwszy człon rozwinięcia obcojęzycznego skrótu HSV, czyli Herpes Simplex Virus. Po polsku zwyczajowo określamy to schorzenie opryszczką zwykłą lub…Opryszczka jamy ustnej, czyli opryszczkowe zapalenie jamy ustnej, dziąseł i gardła, to choroba, którą najczęściej rozpoznaje się u dzieci między
fot. Adobe Stock, RFBSIP Spis treści: Opryszczka - czym jest? Opryszczka - drogi zakażenia Rodzaje opryszczki Objawy opryszczki Przyczyny nawrotu opryszczki Opryszczka w ciąży Opryszczka u noworodków Opryszczka u niemowląt i dzieci Leczenie opryszczki Jak się pozbyć opryszczki? Domowe sposoby Powikłania opryszczki Czy można wyleczyć opryszczkę? Opryszczka - czym jest? Opryszczka jest chorobą zakaźną wywoływaną przez Herpes simplex virus (HSV). HSV jest powszechnie występującym DNA-wirusem, który dostaje się do organizmu i pozostaje w nim już do końca życia, co pewien czas uaktywniając się i wywołując objawy. Do pierwszego w życiu zakażenia opryszczką (pierwotnego) dochodzi najczęściej między 16. a 29. rokiem życia. Opryszczka występuje pod postacią pęcherzykowej wysypki, na styku skóry i błon śluzowych, przeważnie w okolicy ust lub narządów płciowych. Chociaż zakażenie w większości przypadków ma łagodny przebieg, może powodować objawy ogólnoustrojowe i wymagać leczenia szpitalnego. Opryszczka najbardziej niebezpieczna jest dla kobiet ciężarnych, noworodków oraz osób z obniżoną odpornością. Opryszczka – drogi zakażenia Do zakażenia opryszczką dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu z zakażoną osobą, a dokładniej z wydzieliną zawierającą wirusa, i w mniejszym stopniu drogą kropelkową, np. podczas mówienia z bliskiej odległości. Opryszczka może być transmitowana przez ślinę, poprzez uszkodzenia naskórka oraz w trakcie stosunku płciowego. Najbardziej zaraźliwe są wypełnione płynem i pękające pęcherzyki. Mniej zakaźne są przyschnięte, gojące się zmiany. Do zakażenia opryszczką może dojść gdy występują objawy, ale też podczas bezobjawowej reaktywacji wirusa (ok. 70% przypadków zakażenia). Wirus opryszczki co pewien czas jest obecny w ślinie, nasieniu, wydzielinie z pochwy lub szyjki macicy. Rodzaje opryszczki Wyróżnia się dwa rodzaje wirusa opryszczki: HSV-1 – wywołuje głównie zmiany w okolicy czerwieni wargowej (opryszczka na ustach, opryszczka wargowa), na śluzówce jamy ustnej, dziąseł, spojówek, ale też na tułowiu lub rękach, rzadko zakażenie narządów płciowych (opryszczkę genitalną), HSV-2 – wywołuje opryszczkę narządów płciowych oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Opryszczka – objawy Objawy opryszczki zależą od rodzaju zakażenia (pierwotne czy nawrotowe), miejsca zakażenia, wieku i odporności danej osoby. Objawy opryszczki wargowej Opryszczka na ustach, zwana opryszczką wargową, jest najczęstszą postacią zakażenia wirusem HSV. Jej objawy to: objawy prodromalne: mrowienie i pieczenie w okolicy ust, następnie zaczerwienienie, obrzęk, ciepło, ból lub swędzenie, zanim pojawi się wysypka, bolesne, wypełnione płynem pęcherzyki, występujące w skupiskach, pojawiające się na wargach, skórze wokół warg, a czasami w jamie ustnej - wówczas występują w postaci aft. Objawy pierwotnego zakażenia opryszczką wargową Pierwsze w życiu zakażenie, czyli pierwotne zakażenie wirusem opryszczki, przebiega zwykle jako opryszczkowe zapalenie jamy ustnej i dziąseł. Szczególnie narażone są na nie dzieci do 5. roku życia. Na ogół choroba ma łagodny przebieg, ale zdarzają się przypadki wymagające pobytu w szpitalu. Objawami są wówczas: wysoka gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, drażliwość, duże osłabienie, utrudnione przyjmowanie posiłków i płynów, bolesne, drobne pęcherzyki w jamie ustnej, które pękają i zmieniają się w owrzodzenia i nadżerki. Objawy opryszczki narządów płciowych Opryszczka narządów płciowych jest najczęstszą wirusową chorobą przenoszona drogą płciową. Głównym objawem są drobne pęcherze na czerwonym tle, wypełnione płynem w okolicach intymnych. Z czasem pęcherze pękają i zamieniają się w owrzodzenia i nadżerki. U kobiet opryszczka genitalna objawia się: zmianami na wargach sromowych, w pochwie i na szyjce macicy, obrzękiem warg sromowych, bólem, szczególnie w trakcie poruszania się. U mężczyzn opryszczka narządów płciowych objawia się zmianami na napletku, żołędzi i skórze prącia. Objawy pierwotnego zakażenia opryszczką narządów płciowych Objawy pierwotnego zakażenia opryszczką narządów płciowych pojawiają się między 2. a 12. dniem od kontaktu z osobą zakażoną. Należą do nich: pęcherze występujące na początku na wargach sromowych i przedsionku pochwy, z czasem przemieszczające się na krocze i w kierunku odbytu; w niektórych przypadkach pęcherze pojawiają się również w pochwie i na szyjce macicy, dodatkowo mrowienie skóry oraz objawy ogólnoustrojowe, jak podwyższona temperatura, złe samopoczucie, bóle mięśniowe, czasami u kobiet problemy z oddawaniem moczu. Przyczyny nawrotu opryszczki Są pewne czynniki, które sprzyjają nawrotom opryszczki. Do reaktywacji wirusa może dojść w wyniku: nadmiernego stresu, wychłodzenia organizmu, wysiłku fizycznego, przeziębienia, po ekspozycji słonecznej, miesiączki, obniżenia odporności, chorób nowotworowych, przyjmowania leków immunosupresyjnych, urazu w okolicy ust, działania wiatru, mrozu. Opryszczka może pojawić się również bez konkretnej przyczyny. Opryszczka w ciąży Według statystyk około 20% kobiet w ciąży jest zakażonych wirusem opryszczki, a u około 2% dochodzi do zakażenia w trakcie ciąży. Największe ryzyko występuje u kobiet, które mają za sobą związki partnerskie trwające krócej niż rok. Największe ryzyko przeniesienia wirusa na dziecko występuje wtedy, gdy do zakażenia doszło w drugiej połowie ciąży, szczególnie w III trymestrze oraz w okresie okołoporodowym. Wówczas organizm matki nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości przeciwciał i dziecko jest zagrożone najbardziej poważnymi powikłaniami. Najbardziej niebezpieczne zakażenia w trakcie ciąży, to zakażenia pierwotne (pierwsze w życiu). Jeśli u kobiety dojdzie tylko do nawrotu opryszczki w trakcie ciąży, to ryzyko przeniesienia wirusa na noworodka jest znacznie mniejsze, niż w przypadku pierwotnego zakażenia. Wynika to z faktu, że organizm matki jest uzbrojony wtedy w większą liczbę przeciwciał, a dodatkowo w trakcie nawrotu choroby namnażanie wirusa jest mniejsze niż w okresie pierwotnego zakażenia. Zakażenie opryszczką w czasie ciąży jest zagrożeniem dla płodu i może prowadzić do: poronienia (do poronień dochodzi w 25% przypadków, gdy do zakażenia płodu opryszczką doszło do 20. tygodnia ciąży), niskiej masy urodzeniowej, przedwczesnego porodu, małogłowia, jaskry, zapalenia tęczówki, małoocza. Bardzo ważna jest profilaktyka. Jeśli partner kobiety ciężarnej jest zakażony opryszczką narządów płciowych, powinien stosować prezerwatywy, a czasami zaleca się przeciwwirusowe leczenie lub całkowite powstrzymanie się od zbliżeń. Jeżeli partner kobiety ciężarnej przechodzi opryszczkę na ustach, to odradzany jest kontakt oralny. W takich przypadkach należy rozważyć profilaktyczne leczenie przeciwwirusowe partnera. Opryszczka u noworodków Do zakażenia opryszczką noworodka może dojść przez łożysko pod koniec porodu, w trakcie porodu lub zaraz po porodzie. Noworodkom zagraża cięższa choroba niż u niemowląt i starszych dzieci. Przebieg takiego zakażenia może być różnorodny. Jeśli doszło do wewnątrzmacicznego zakażenia opryszczką pod koniec ciąży, to u noworodka objawy opryszczki są widoczne bezpośrednio po urodzeniu lub w ciągu 24-48 godzin po urodzeniu. Gdy do zakażenia u noworodka doszło w czasie porodu, objawy pojawiają się kilka - kilkanaście dni później. U niektórych noworodków rozwijają się zmiany skórne, śluzówkowe, zmiany w obrębie oczu, u innych występuje postać ogólnoustrojowa o śmiertelności od 30% w przypadku leczonej choroby do 90%, gdy nie jest leczona. Zakażenie uogólnione może powodować u dziecka uszkodzenie wątroby, zakażenie układu oddechowego oraz uszkodzenie nadnerczy. Gdy wirus opryszczki zaatakuje ośrodkowy układ nerwowy, to w zdecydowanej większości przypadków (70% noworodków) dochodzi do uszkodzeń neurologicznych. Inną postacią zakażenia noworodkowego jest opryszczka rozsiana – dotyczy ona wielu narządów. Zdarza się, że przebiega z opryszczkowym zapaleniem mózgu. W aż 80% przypadków ta postać choroby kończy się śmiercią. Jeśli dojdzie do zakażenia opryszczką u noworodka, konieczna jest hospitalizacja i jak najszybsze podanie dziecku leku przeciwwirusowego. Jeśli kobieta po porodzie ma czynną opryszczkę i boi się zakazić noworodka, powinna podjąć działania zapobiegawcze: unikać bezpośredniego kontaktu dziecka ze zmianami i często myć ręce. Opryszczka u niemowląt i dzieci Niemowlęta i dzieci mogą zakazić się opryszczką w wyniku kontaktu z osobami z otoczenia, u których występuje aktywna postać zakażenia. U dzieci i niemowląt opryszczka ma na ogół dość łagodny przebieg. Pierwotne zakażenie jest często bezobjawowe lub ma postać opryszczkowego zapalenia jamy ustnej. Z objawami opryszczki u niemowlaka należy zgłosić się do pediatry w celu przepisania leku przeciwwirusowego. Leczenie opryszczki Należy zacząć od tego, że opryszczka powinna być leczona. Badania wskazują, że szybkie wdrożenie leczenia przeciwwirusowego pozawala skrócić czas, zasięg i nasilenie choroby, ale przede wszystkim zapobiega powikłaniom. Podstawowym lekiem stosowanym w zakażeniu opryszczkowym jest acyklowir – lek przeciwwirusowy na receptę, który hamuje replikację wirusów HSV-1 i HSV-2, ale też innych spokrewnionych wirusów. Lek powinien być podany w okresie objawów prodromalnych lub jak najwcześniej od pojawienia się pierwszych zmian. Jest wtedy najskuteczniejszy. Acyklowir najczęściej jest podawany doustnie, a czasami dożylnie (w przypadku dzieci do 3. miesiąca życia, upośledzonej odporności lub ciężkiej postaci opryszczkowego zakażenia narządów płciowych). Leczenie opryszczki może występować w różnych schematach. Aby wyleczyć opryszczkę wargową, przyjmuje się na ogół 200 mg acyklowiru 5 razy dziennie lub 400 mg 3 razy dziennie przez 5-10 dni. Inne leki na opryszczkę to walacyklowir oraz famcyklowir. Stosowane miejscowo maści i kremy nie są zalecane jako główna metoda leczenia opryszczki, ponieważ są mniej skuteczne i sprzyjają lekooporności wirusa. Jak pozbyć się opryszczki? Domowe sposoby Jeśli zakażenie opryszczką ma ciężki przebieg, zmiany pojawiły się na narządach płciowych albo są nasilone, zawsze należy udać się do lekarza. W przypadku niewielkich zmian w okolicy ust, można zastosować domowe leczenie. Do naturalnych środków stosowanych na „zimno” na ustach należą: miód, płukanki ziołowe z szałwii albo rumianku, czosnek, preparaty z witaminą E do stosowania miejscowego, witamina C, maść cynkowa. Aby pozbyć się opryszczki, lepiej unikać słodyczy (nadmiar cukru nasila objawy) oraz pokarmów alergizujących (mogą osłabiać zdolność organizmu do walki z chorobą). Powikłania opryszczki Opryszczka może skutkować różnorodnymi powikłaniami. Zagrożone są zwłaszcza osoby z obniżoną odpornością oraz kobiety ciężarne, u których zakażenie może rzutować na zdrowie płodu i dziecka po narodzinach. Do powikłań opryszczki wargowej należą: wyprysk opryszczkowaty Kaposiego, zapalenie siatkówki, powikłania ciąży (szczególnie, gdy doszło do pierwotnego zakażenia). Do powikłań opryszczki narządów płciowych należą: zapalenie nerwów obwodowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie wątroby, powikłania ciąży. Czy można całkowicie wyleczyć opryszczkę? Zakażenie wirusem opryszczki jest nieuleczalne. Po pierwszym okresie objawowym wirus opryszczki ukrywa się w zwojach nerwowych przez całe życie osoby zakażonej – w obrębie głowy w nerwie trójdzielnym, a poniżej pasa w zwoju krzyżowym. Tam pozostaje w formie utajonej (latentnej). Okresowo dochodzi do bezobjawowej lub objawowej reaktywacji wirusa. Źródła: R. Nowicki (red.), S. Majewski (red.), Dermatologia i choroby przenoszone drogą płciową, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2019, A. Boroń-Kaczmarska (red.), A. Wiercińska-Drapało (red.), Choroby a zakaźne i pasożytnicze, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2020, A. Lesiak, J. Narbutt, Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej, Forum Dermatologicum 2017;3(4):147-151. Czytaj także:Ospa u dziecka – ospa wietrzna objawy, zdjęcia, leki i leczeniePółpasiec - objawy, zdjęcia zmian skórnych, zarażanie, leczenieOpryszczka narządów płciowychDomowe sposoby na opryszczkę - tanie, sprawdzone i ogólnodostępne Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Z diety należy wyeliminować również napoje gazowane. Na szczęście pęcherzyki w jamie ustnej z czasem znikają, nie pozostawiając blizn. Opryszczka w jamie ustnej, zarówno u dzieci, jak i u dorosłych, może powodować bardzo silny ból, co z reguły wywołuje niechęć do jedzenia i picia. To drugie wiąże się z poważnym ryzykiem Witam, chciałabym sie dowiedzieć jak można walczyć z nawracającą opryszczką? co ją wywołuje? Mój przypadek jest bardzo ciężki i już straciłam wszelką nadzieję na to że kiedykolwiek się wyleczę :( z chorobą zmagam się już ponad 15 lat i nic mi nie pomaga... opryszczka pojawia się u mnie w całej jamie ustnej (na języku , pod językiem, w gardłodle, na migdałkach , podniebieniu , na dziąsłach itp , itd ) występuje ona w różnych ilościach niekiedy jest tylko jedna a niekiedy jest ich pełno, przed pojawieniem się jej czuję się okropnie, najgorszy etap dla mnie gdyż jest mi potwornie zimno, mam dreszcze, jestem słaba i zmęczona , nie mam chęci do życia bo cholernie bolą mnie kości, co najgorsze mam gorączke (niekiedy dochodziło nawet do 40 stopni!!) często mam też przy tym powiększone węzły chłonne pod pachami i w pachwinach, mam nieprzyjemny zapach z jamy ustnej wręcz cuchnący wtedy już wiem że niedługo ona nadejdzie... i jak już mnie wysypie to trzyma mnie około 7 dni , potwornie boli wręcz rwie z bólu ciężko mi jest nieraz przy tym mówić zwłaszcza gdy wysypie mnie na języku , ciężko mi jest przy tym jeść i bardzo mnie to męczy :/ gdy po tych około 7-8 dniach wszystko sie zagoi to ujdzie kilka dni i znowu jest to samo, nieustannie powraca :( i nie wiem co robić bo to odbiera mi chęci do życia a jestem młodą osobą mam 22 lata i chciałabym korzystać z życia :/ a nie czuć się jak stara babcie bo ta choroba odbiera mi energię i wykańcza fizycznie jak i również psychicznie :/ byłam u różnych lekarzy ale nikt nie był w stanie mi pomóc zapisują mi różnego rodzaju lekarstwa na odporność typu heviran, haskovir, lizyna , różnego rodzaju maści do smarowania tego ale i tak nic niestety na mnie nie działa :/ może ktoś tutaj na tym forum ma podobny przypadek? moze tez ktos ma przewlekłą opryszczkę z której udało mu się wyleczyć? jeśli tak to proszę o kontakt , mogę nadesłać zdjęcia jak okropnie to wygląda , jeśli są tutaj jakieś osoby zainteresowane pomocą . Pozdrawiam i przepraszam za błędy. . 673 190 444 421 343 705 795 790