Aż 1% populacji na świecie, przejawia cechy osobowości psychopatycznej. 25% z tego, odsiaduje wyroki w więzieniach. Pozostali funkcjonują w społeczeństwie na takich samych zasadach, jak my – pracują, bawią się, realizują swoje pasje i pragnienia. Badania dowodzą, że tacy ludzie wybierają zazwyczaj określone zawody, w których dobrze sprawdzają się posiadane przez nich cechy. Przypomnijmy, że psychopaci to – wbrew pozorom – ludzie bardzo otwarci, inteligentni, towarzyscy i dobrze odnajdujący się w sytuacjach społecznych. To osoby, które robią dobre wrażenie i potrafią uśpić naszą czujność czarującym stylem bycia. Psychopaci nie od razu pokazują swoją “drugą twarz” – brak empatii, poczucia winy, czy egocentryzm. Dopiero po czasie okazuje się, że są impulsywni, nie odczuwają głębszych emocji i nie biorą pełnej odpowiedzialności za swoje czyny. W jakich zawodach sprawdzają się więc najlepiej? Zbadał to specjalista z dziedziny psychopatii, psycholog Kevin Dutton z Oksfordu. #1 DYREKTOR GENERALNY (CEO)#2 PRAWNIK#3 PRACOWNICY MEDIÓW (RADIO, TV, INTERNET)#4 SPRZEDAWCA#5 CHIRURG#6 POLICJANT#7 DUCHOWNY#8 SZEF KUCHNI#9 URZĘDNIK SŁUŻBY PUBLICZNEJ #1 DYREKTOR GENERALNY (CEO) To stanowisko, w którym mile widziane jest podejmowanie ryzyka i szeroko pojęta odwaga. Praca, w której zapomina się czasem o empatii i podejmuje decyzje nierzadko wymagające poświęcenia ze strony całego zespołu. Sukces firmy następuje niekiedy kosztem konkretnych jednostek i tylko dobry dyrektor, nie wykazuje w takich momentach skruchy, skupiając się do reszty na projekcie. To wszystko cechy mocno charakterystyczne dla psychopatów. #2 PRAWNIK Jak wyobrażamy sobie dobrego prawnika? To osoba elegancka, obyta, elokwentna i posiadająca charakterystyczny urok – taka, która umie zrobić pierwsze wrażenie. Jednocześnie to ktoś, kto nie wykazuje przesadnej empatii i potrafi osiągnąć swój cel, niezależnie od kosztów i konsekwencji. Dla kogo liczy się własny interes (nawet, jeśli jest on jednocześnie interesem klienta). Zdarza się prawnikom naginać fakty i przedstawiać je tak, by potwierdzały ich własne tezy – takie manipulowanie rzeczywistością i konkretnymi ludźmi, to jedna z głównych cech ludzi o zdolnościach psychopatycznych. #3 PRACOWNICY MEDIÓW (RADIO, TV, INTERNET) Każdy psychopata, wielbi siebie ponad miarę i jest przekonany o własnej wyjątkowości. Większość potrafi dotrzeć do drugiego człowieka i tak poprowadzić rozmowę, by wyciągnąć z niego konkretne informacje. W takim procesie “otwierania ludzi” nie chodzi psychopatom o to, by pomóc komuś pokonać trudność, a jedynie o to, aby usłyszeć coś szokującego. W przypadku pracowników mediów, ma to przełożenie na słupki oglądalności i słuchalności. #4 SPRZEDAWCA Idealne pole popisu dla tych, którzy dobrze czują się, manipulując drugim człowiekiem. Zadaniem sprzedawcy jest takie poprowadzenie rozmowy, by konsument zdecydował się na zakup tego, co mu się proponuje. Często, nie przebiera się przy tym w środkach – liczy się cel działania. #5 CHIRURG Nie da się ukryć, że w pracy chirurga potrzebne są wyjątkowe umiejętności. Większość lekarzy tej specjalizacji, umie włączyć w sobie tryb “maszyny” – wyłączyć emocje, chłodno kalkulować i być skoncentrowanym jedynie na skalpelu i zadaniu, które przed nimi stoi. Są i tacy badacze, którzy twierdzą, że “Chirurdzy to seryjni mordercy, tyle że swoje skłonności przekuli w działania pożyteczne”. Trzeba przyznać, że brzmi to co najmniej dziwnie. Ale i prawdopodobnie. #6 POLICJANT Całkiem łatwo wyróżnić tych policjantów, którzy przejawiają cechy charakterystyczne dla psychopatów. Są to zazwyczaj osoby bardzo agresywne, zdolne do brutalnych zachowań i przekonane o tym, że mają władzę nad innymi. Badania pokazują, że większość z nich, wykazuje skłonność do przemocy (zarówno psychicznej, jak i fizycznej) również poza pracą – w stosunku do swoich bliskich. #7 DUCHOWNY Autor listy – Kevin Dutton – zaznacza, że nie chodzi tu o bycie duchownym w ramach jakiegoś konkretnego wyznania. Osoby o skłonnościach psychopatycznych często decydują się na ścieżkę wiary, ponieważ to zbliża ich do ludzi, ułatwia im dostęp do potencjalnych ofiar. W relacji duchowny – wierny, bardzo wyraźna jest przewaga tego pierwszego. Kapłan góruje nad innymi, poucza, może karać i niestety często ten fakt wykorzystuje. #8 SZEF KUCHNI O szefach kuchni mówi się, że mają obsesję na swoim punkcie, bywają bezwzględni, ale jednocześnie bardzo łatwo zranić ich krytyką. Są przy tym kreatywni i potrafią wiele poświęcić dla osiągnięcia upragnionego celu. Pracują po wiele godzin, często pod ogromną presją, wyłączając swoje podstawowe potrzeby – na końcu liczy się efekt i uznanie innych, a więc znowu coś, co jest dość charakterystyczne dla psychopatów. #9 URZĘDNIK SŁUŻBY PUBLICZNEJ Władza, władza i jeszcze raz władza. Bycie w centrum uwagi, możliwość decydowania o losie innych i immunitet, często zapewniający bezkarność. To wszystko cechy zawodu, które wyjątkowo nęcą osoby o skłonnościach psychopatycznych. Gorzej, jeśli taki urzędnik nadużywa swojej władzy. Historia zna wielu okrutnych dyktatorów, co do których nie ma wątpliwości, że byli psychopatami. Przypominamy! Powyższe wnioski nie dotyczą wszystkich przedstawicieli każdego z tych zawodów. To lista takich profesji, w których pewne cechy sprawdzają się lepiej, niż w innych. Są to jednocześnie cechy charakterystyczne dla ludzi o skłonnościach psychopatycznych, jednak jakikolwiek generalizowanie, nie powinno mieć w tym przypadku miejsca. Kliknij, aby ocenić ten post! [Całkowite: 5 Średnia: 5]
Elokwentna to taka, która obdarzona jest darem wymowy, ma umiejętnością łatwego wysławiania się. Elokwentna to inaczej wymowna, złotousta. Ironicznie nazywana tak zostanie osoba pokrewne: elokwentny, elokwencja, elokwentnieOdmiana: elokwentna (D. elokwentnej, C. elokwentnej, B. elokwentną, N. elokwentną, Msc. elokwentnej, W. elokwentna)Synonimy: złotousta, krasomówcza, wymownaPrzykłady użycia: Ola jest bardzo elokwentna, dowcipna, a przez to cieszy się dużym powodzeniem u elokwentna dziennikarka. Bardzi lubię wydania wiadomości, które prasowa powinna być elokwentna, a przy tym dyplomatyczna i dyskretna.
Demencija nastaje zbog oštećenja mozga. Dementna osoba može biti nesvjesna onoga što joj se događa ili može negirati i poricati stanje, zato je teže članovima obitelji koji žive s e dementnom osobom nego njoj samoj. Demencija nastaje zbog oštećenja mozga i postoji uhodana procedura za utvrđivanje tih oštećenja, no samo liječenje Inteligenta, elokwentna, odnosząca sukcesy, a jednocześnie agresywna, idąca po trupach do celu i nie licząca się z nikim - taka jest osobowość socjopaty. Zdaniem wielu badaczy co piąta osoba w naszym społeczeństwie może posiadać cechy socjopatyczne. Kim dokładnie jest socjopata? Czym charakteryzuje się osobowość socjopatyczna i kiedy powinna zapalić się nam "czerwona lampka"? Socjopata: cechy osobowości. Kto to socjopata? Socjopata to, najogólniej rzecz ujmując, osoba która nie liczy się z nikim, lekceważy normy i zwyczaje obowiązujące w danej kulturze czy środowisku, nie liczy się z uczuciami innych, manipuluje ludźmi i nie ma przy tym żadnego poczucia winy. Socjopatia to jedno z zaburzeń osobowości według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10. Osobowość socjopatyczna charakteryzuje się ogromnymi problemami w przystosowaniu się do życia w społeczeństwie. Cechy osobowości socjopatycznej to: brak empatii; niski poziom współczucia; nieumiejętność tworzenia długotrwałych relacji z ludźmi; brak przywiązania do drugiej osoby niezrozumienie pojęcia krzywdy i brak poczucia winy Socjopata widzi tylko swój cel, a drugi człowiek jest dla niego przedmiotem, przeszkodą, wrogiem do pokonania, jeśli tylko stanie mu na drodze do jego realizacji. Warto przy tym wspomnieć, że wcale nie musi to być obiektywne utrudnianie czegokolwiek. Socjopaci są bowiem przewrażliwieni na swoim punkcie i wiele zachowań mogą niesłusznie odbierać jako atak na siebie. Taki człowiek nie ma zdolności do trwania z ludźmi w "normalnych" relacjach - jest oziębły emocjonalnie. W dodatku socjopata jest bardzo skupiony na sobie i poczuciu własnej krzywdy. Nie zauważa swoich błędów w postępowaniu, a winą zawsze obarcza inne osoby. Jednocześnie może być to człowiek, który na pierwszy rzut oka niczym nie różni się od innych ludzi - ma przyjemną powierzchowność, jest inteligentny, odnosi sukcesy zawodowe, jest pełen uroku i elokwencji, którą często wykorzystuje do manipulowania ludźmi. Socjopata - cechy charakteru Osobowość socjopatyczną doskonale odzwierciedla powiedzenie "po trupach do celu". Twardzi i nieustępliwi, podchodzący do wszystkiego "na zimno", wytrwale dążący do realizacji swoich planów w imię zasady "cel uświęca środki". To najlepsze podsumowanie działań klasycznego socjopaty. Pozostałe, charakterystyczne cechy psychopaty to: wysoko rozwinięta umiejętność obserwacji - dzięki niej doskonale poznaje swoją ofiarę i jej czułe punkty; wysoki iloraz inteligencji - dzięki czemu doskonale wszystko kalkuluje; zdolność adaptacji do środowiska - wchodząc w jakąś grupę, sprawia wrażenia bycia jednym z jej członków, przez co szybko zdobywa zaufanie; bezwzględność - liczy się tylko cel do osiągnięcia. Socjopaci zdradzają i wykorzystują inne osoby, traktując je jako instrument do osiągnięcia swojego celu. Są więc doskonałymi aktorami. Destrukcyjne cechy socjopaty są więc najczęściej ukryte pod maską osoby rozmownej, uczynnej, empatycznej (socjopata często wypytuje kogoś o coś niby z troski, a w rzeczywistości to zbieranie informacji, które może wykorzystać). Rozpoznanie socjopaty nie jest więc łatwym zadaniem. Czasem uwagę otoczenia zwraca sztuczna troska wobec innych, a przy tym impulsywne reagowanie na niepowodzenia, a czasem nawet nic nieznaczące dla innych sytuacje. Jednak ostateczną diagnozę zawsze stawia specjalista. Zobacz także: Zobacz też: Najczęstsze zaburzenia psychiczne Socjopata: objawy, które powinny zwrócić uwagę otoczenia Rozpoznanie socjopaty, a także odróżnienie go od np. osobowości psychopatycznej jest trudnym zadaniem. Oziębłość emocjonalna, czerpanie satysfakcji z zajmowania kierowniczego stanowiska czy inna metoda, która pozwala "górować" nad innymi może wynikać przecież z zupełnie innych problemów czy zaburzeń. O byciu socjopatą nie świadczy pojedyncza cecha, a cały ich zespół. Są to więc przede wszystkim: nagminne łamanie norm i zasad panujących w grupie i społeczności - i zupełny brak wstydu czy poczucia winy z tego powodu. Socjopaci nie widzą w tym nic złego - to dla nich sytuacja zupełnie normalna; złe traktowanie innych ludzi - manipulowanie nimi, wykorzystywanie ich do realizacji swojego celu, a następnie odrzucanie ich. Socjopaci, aby pozyskać czyjąś sympatię, mogą być bardzo mili i uprzejmi, jednak gdy już osiągną swój cel - nie przejmują się niczym: uczuciami, stanem, potrzebami tych osób; brak troski o innych - zarówno wśród znajomych i współpracowników, jak i w rodzinie i związku. Dla socjopaty liczą się tylko jego potrzeby i oczekiwania, a innych traktuje jako narzędzie do ich zaspokojenia; oziębłość emocjonalna - zarówno w związku, jak i w gronie znajomych. Socjopaci nie potrafią kochać, martwić się i nie mają refleksji nad swoim zachowaniem. Piastując wysokie stanowisko lub mając zwierzchnictwo nad ludźmi w innym zakresie, często wykorzystuje swoją pozycję. Może stosować mobbing, czerpiąc satysfakcję z poniżania ludzi i wzbudzania w nich strachu. Socjopata, w przeciwieństwie do psychopaty, nie stosuje zwykle przemocy fizycznej. Jeśli masz wątpliwości co do tego, czy bliska Ci osoba boryka się z tego typu zaburzeniami, możecie wykonać test na psychopatę. Różne testy można znaleźć za darmo w Internecie. Socjopata a psychopata - podstawowe różnice Pojęcie socjopaty i psychopaty weszło do codziennego użycia już na stałe. Te pojęcia często są używane zamiennie, jednak nie do końca jest to właściwe. Socjopata to osoba oziębła emocjonalnie, nie respektująca norm społecznych i prawnych, nie szanująca innych ludzi. Socjopaci są egocentrykami, skupionymi na swoich celach i domniemanej krzywdzie doznawanej ze strony innych. Zaburzenia socjopatyczne są nabyte wskutek czynników środowiskowych. Nie jest to choroba wrodzona ani nabyta. Socjopata może znęcać się psychicznie nad słabszymi osobami, jednak rzadko ucieka się do przemocy fizycznej. Psychopata cierpi z kolei na zaburzenia równowagi w mózgu. Może wykazywać większość cech socjopaty, jednak tym, co odróżnia jednych od drugich, jest przede wszystkim chaotyczność i impulsywność działań psychopaty. Psychopata, w odróżnieniu od opanowanego, a wręcz wyrachowanego socjopaty, działa bardzo emocjonalnie, często bez planu i w afekcie. Psychopaci zwykle doskonale znają obowiązujące normy i przepisy, jednak świadomie je łamią. Psychopaci zdają sobie sprawę z konsekwencji swoich czynów i wiedzą, kiedy przekraczają dopuszczalne granice, jednak nie powstrzymuje ich to przed działaniem. To właśnie psychopaci często dokonują brutalnych przestępstw, w tym zabójstw. Zobacz też: Kim jest mitoman? Skąd się biorą zaburzenia socjopatyczne? Prawie nikt nie rodzi się socjopatą - staje się nim w trakcie życia. Specjaliści twierdzą, że osobowość socjopatyczna kształtuje się w konsekwencji stosunków społecznych, w myśl zasady "z kim się zadajesz, takim się stajesz". Niewłaściwe wzorce przekazywane przez dorosłych: rodziców, rodzinę czy otoczenie, a także przez towarzystwo rówieśników, prowadzi do wypaczenia właściwego postrzegania świata. Socjopatami częściej zostają te osoby, które w dzieciństwie nie doświadczyły dostatecznego wsparcia ze strony bliskich, były krytykowane, nie okazywano im pozytywnych uczuć, a także wobec których stosowano przemoc psychiczną. Im częściej dziecko widzi (lub odczuwa na własnym przykładzie) brak poszanowania dla innych i przedmiotowe ich traktowanie, tym większe prawdopodobieństwo, że z czasem przyjmie to za normę i będzie postępować dokładnie tak samo, nawet nie zdając sobie sprawy z tego, że to niewłaściwe. Osobowość socjopatyczną mogą wykształcić także rodzice nadmiernie dążący do tego, by ich dziecko odnosiło sukcesy, zawsze było najlepsze i wszędzie pierwsze. Codzienna presja i krytyka za niepowodzenia uczy, że zawsze należy bezwzględnie dążyć do celu i nie zwracać uwagi na innych. Socjopata w związku Życie czy związek z socjopatą jest oczywiście możliwe, jednak zdecydowanie nie jest to droga usłana różami. To codzienność pełna nerwów, niepewności i obaw o jutro. Powiada się, że socjopatę jest w stanie zdominować tylko większy od niego drugi socjopata. Jest to jednak błędne koło, które nie prowadzi do niczego więcej niż tylko utarczek, przepychanek i kłótni. Osoba słabsza od socjopaty nie powinna próbować przekonać go do zmiany zdania czy na siłę go czegoś uczyć. Najlepszą taktyką jest ignorowanie jego zapędów i nie wchodzenie w polemikę - będzie to dla niego tylko prowokacja. Przyjęcie takiej postawy jest jednak możliwe wówczas, gdy osoba żyjąca z socjopatą wie o tym zaburzeniu. Jeśli nie - wyrwanie się ze szponów toksycznej relacji jest bardzo trudne. Socjopata wykorzysta każdą słabość, o której wie, łatwo zdominuje i pozbawi poczucia własnej wartości. Związek z socjopatą należy więc do bardzo trudnych i wyniszczających relacji. Wybuchy agresji, egocentryzm, niezdolność do troski i opieki, uczucia okazywane tylko na pozór - wszystko to sprawia, że socjopaci są zwykle samotni. Socjopata: leczenie problemu Czy socjopatą zostaje się już do końca życia? To zależy - przede wszystkim od rozpoznania problemu przez bliskich, a także od samego zainteresowanego. Skierowanie socjopaty na terapię jest dość karkołomnym zadaniem - jest przecież przekonany o tym, że żaden problem nie istnieje, a namawianie go na wizytę u specjalisty to z pewnością spisek. Najczęstszą formą leczenia jest psychoterapia poznawczo - behawioralna oraz uczestniczenie w treningach umiejętności społecznych. Największy problem w leczeniu socjopaty to brak chęci z jego strony, negowanie diagnozy i próba przekonania terapeuty do swoich racji. . 577 129 674 83 3 250 233 458